Lukkeblaff..

Lukka er??

Så mangt! Ein ting eg har lært er at ingen er lukkeleg heile tida. Enn kor lukkelege dei ser ut. Eg har sett slike bloggar kor livet ser ut til å vera som ein dans på roser. Blir ein lukkelegare av å vera vakker? Ha eit strøkent hus?pengar?        Ja kanskje, kortvarig. For kva er lukke eigentleg??  Kan me forlange å kjenne på den heile tida? Om du kjenner deg lukkeleg heile tida ring meg. For eg kjenner ikkje ein person som alltid er lukkeleg.

For bak ein lukkeleg fasade skjuler det seg eit menneske akkurat som du og meg. 

Eg veit at lukke for meg no er å snu meg til baksetet kor han sit og søv og held rundt sin nye bil.  Eg sukkar og kjenner takksamhet før eg køyrer videre. 

Lukka er innom og i korte blaff får den meg til å miste pusten, smile og nestan verte rørt på ein og samme gong. Ta vare på lukkeblaffa, det gjer eg. 

Siger!

I går satt du deg i ein mini gocart ! Eg tenkte dette går kanskje ikkje, eg sa det til og med til dama som hadde ansvaret på bana! Ho sa alle må få prøva. Eg holdte på å gje ho ein klem berre for å seie dei orda.

Eg sa til deg der er gassen, når du vil stoppa tek du foten av den. Så rygga eg bak holdt pusten. No får det gå som det går. Kanskje må eg snart springe utpå bana og løfte deg utav, kanskje du ikkje tråkkar inn gassen og vert ståande. Og me må gå her i frå.

Men du tråkka inn gassen og køyrde,to, TO rundar på den store bana.køyrde ikkje i noko eller nokon. Og stoppa fint inne på plassen saman med dei andre. Eg hadde tårer i augo pusta nestan ikkje. Sto berre og naut synet av min vesle gut som viste meg at han kan! Han forstår. Berre gje meg ein sjangse, og det gjorde me! 

No er me på veg heim frå ein fantastisk påskeferie i Stavanger. Ein ferie med fantastiske naturopplevingar og fine stunder med dei to viktigaste i livene våras, ungane våre. No køyrer me i strålande sol og eg gledar meg til ein påskeaften heime, med smågodt på bordet, ungane i pysjamas og ein god krimfil når dei har lagt seg.

Me er heldige!!!